Witamy wszystkich czytelników kolejnego Biuletynu Revit. W dzisiejszym numerze zapoznamy się z jednym z najciekawszych narzędzi konstrukcyjnych w Revit Architecture, a mianowicie Systemem belek.
System belek zaoszczędza czas podczas projektowania równoległych układów belek, a dodatkowo tworzy odpowiednie wiązania pomiędzy systemem, a odpowiednimi elementami obiektu. Do systemu takiego możemy wczytać odpowiedni przekrój belki, nie zależnie od tego czy będą to przekroje żelbetowe, stalowe, czy drewniane.
Polecenie system belek znajduje się w palecie narzędziowej Konstrukcje (Rys.1.).
System belek określamy obwiednią na jakiej zostanie rozłożony układ oraz kierunek belek (Rys.2.). Tego typu obwód musi być zamknięty, jego linie nie mogą się przecinać ( podobnie jak podczas rysowania stropów ). Obwód ten może być szkicowany przez użytkownika lub linie określające obwód mogą być wskazywane np. osie konstrukcyjne, osie ścian, czy inne belki.
Po zakończeniu szkicu otrzymujemy układ równoległych belek. Po zaznaczeniu tego systemu na belce narzędziowej otrzymujemy dodatkowe opcje pozwalające wprowadzić dodatkowe zmiany w układzie. Są to przede wszystkim: typ wczytanego przekroju belki, wyrównanie belek oraz ich układ (Rys.3).
Tak wrysowany układ zawsze można edytować, a system uaktualni się odpowiednio do wprowadzonych zmian (Rys.4.).
Pokazany powyżej sposób służy do swobodnego szkicowania tego typu układów. My namawiamy Państwa do tworzenia systemów belek na podstawie wskazywania obiektów nadrzędnych oraz podpór. Podstawową zaletą takiej pracy jest tworzenie wiązań między elementami, dzięki czemu utworzony system dostosowuje się nie tylko do płaskiego kształtu, ale także potrafi zmieniać położenie w przestrzeni.
W przykładzie pokazanym poniżej, system belek został stworzony poprzez wskazanie dwóch podpór. Dzięki temu, zmieniając wysokość położenia któregokolwiek z końców belki będącej podporą, cały system dopasowuje się do podanej rzędnej wysokości (Rys.5.).
Tego typu działanie daje możliwość jednoczesnego sterowania kilkoma systemami belek w przypadku, gdy wskazana jest dla nich ta sama podpora (środkowa belka na przykładzie) (Rys.6.).
Ostatnia rzecz o jakiej należy wspomnieć, to możliwość wypięcia pojedynczego elementu z systemu belek. Po „przekreśleniu pinezki” obiekt staje się w pełni funkcjonalną belką, którą można sterować niezależnie od całego systemu.